Brandend vuur, ook in 2017!

Eerst stond ik er met mijn fractie alleen voor, maar in september vorig jaar kreeg ik niet geheel onverwacht versterking van Hendrik Vuye en Veerle Wouters, nadat ze hun partij hadden verlaten, om het communautaire vuur in het parlement mee op te poken. Het was en is meer dan nodig. Er heeft immers ooit veel meer volk op de Vlaams-nationale barricaden gestaan. Maar ons aantal groeit weer gestaag, want ook  een herrezen Vlaamse Volksbeweging en Doorbraak.be, de veelgelezen ‘internetnieuwswebstek’ – ik wil absoluut een Nederlands woord gebruiken! -, zeggen klaar en duidelijk waar het op staat als het over meer Vlaanderen en minder België gaat.

In mijn boek ‘De Communautaire Leegte’ dat in november verscheen, schetste ik in een heuse Wetstraatkroniek hoe de grootste Vlaamse partij – en dan nog wel een zichzelf Vlaams-nationaal’ noemende partij – verzaakt aan het wezen van haar bestaan: Vlaanderen Vlaamser minder Belgisch maken. Met een voor velen onthutsend aantal voorbeelden toonde ik aan dat de N-VA-ministers ter zake alles inslikken en zowaar de grootste handhavers van de communautaire stilstand zijn geworden die zich zelfs niet schromen om ooit ingenomen harde standpunten af te zwakken en onder de mat te vegen. Het lijkt wel op een Freudiaanse verdringing van het eigen ‘zijn’.

Uit diverse hoeken, ook van ver buiten mijn eigen partij, kreeg ik reacties van mensen die hun ogen en oren niet konden geloven. En evenzeer kreeg ik tal van vragen van mensen die het ‘van horen zeggen’ wisten om het boek alsnog te bezorgen. Ook in N-VA-kringen las men het boek en sommigen vertrouwden me zelfs in alle discretie en met rode kaken toe dat ik geen leugens vertelde…

Nog maar net, op 11 januari, pakte ik minister van Buitenlandse Zaken Jan Jambon opnieuw aan over grove taalwetsovertredingen door Olivier Maingain, Kamerlid en ook burgemeester van Sint-Lambrechts-Woluwe. Dat deze Vlamingenhater dat doet, is niets nieuws. We zijn het zelfs gewoon geworden. Maar dat een Vlaams-nationale Belgische minister (wat een gruwelijke benaming en titulatuur!) dat laat gebeuren en er geen princiepszaak van maakt om eindelijk dat onrecht te herstellen, kan er bij mij niet in. En ik ben er zeker van dat dat niet aan mij ligt! Meer nog, hij laat mijn motie van aanbeveling om hem aan te sporen iets te doen, wegstemmen door een partijgenoot. U leest het verhaal hieronder op deze webstek. Lees en huiver mee…

Wij houden het vuur brandend. Wij zullen er ook niet mee ophouden de vlammen hoog te laten oplaaien. Vlaanderen verdient meer en beter dan onder deze regering. En dan heb ik het nog niet eens over andere thema’s die de burgers ook beroeren: pensioenen, sociale zekerheid, massa-immigratie, criminaliteit, terreur,…

Blijf deze webstek lezen en deel wat u hier leest met anderen. Ik zorg ervoor dat u voldoende munitie zult blijven krijgen. Naast alle goeds voor uzelf, wens ik u tevens veel energie toe voor een strijdbaar nieuw jaar.

Barbara Pas