Vandaag verscheen onderstaande column van Barbara Pas op doorbraak.be. Aanbevolen ook aan onze lezers!
Uitkijken naar 21 juli
foto: © Fré Pas (https://www.facebook.com/frecartoon)
Ook dit jaar kijk ik uit naar 21 juli. Omdat het parlementair reces begint en ik dan tijd kan maken om met mijn dochtertjes een uitstapje naar de Efteling te maken. Niet alleen mijn kinderen blijken van sprookjes, prinsjes en prinsesjes te houden, er bestaan ook volwassen liefhebbers. Koningsgezinden die graag koekjesdozen kopen die gesierd worden door de charmante gezichtjes van de Saksen-Coburgs. Ook zij kijken uit naar 21 juli.
Het is moeilijk te begrijpen hoe moderne mensen, die zich niet in de donkere Middeleeuwen wanen of in hun kindertijd zijn blijven hangen reële politieke macht wensen toe te kennen aan zoiets als een koningshuis. Een koningshuis is tenslotte per definitie antidemocratisch. Het is door de geschiedenis achterhaald, net zoals farao’s, vergoddelijkte keizers, harnassen, gladiatoren en de ridders van de Ronde Tafel. Koningshuizen zijn archaïsche resten die slechts in leven blijven door te parasiteren op het verleden. De monarchie is een aftandse, geldverslindende en ondemocratische instelling die niet thuis hoort in het Vlaanderen van de eenentwintigste eeuw.
De communautaire stilstand is een godsgeschenk voor koning Filip en de hele Belgische monarchie. Een debat over de rol, de toekomst en wat ons betreft het einde van de monarchie, mag niet op gang gebracht worden. Voor de anti-royalisten is brokkenprins Laurent een dankbare bliksemafleider. Maandenlang werd er gepalaverd over het al dan niet afnemen van een habbekrats van zijn dotatie, maar die sanctie is slechts bijzaak. Over de essentie werd door de meerderheidspartijen met geen woord gerept.
In Vlaanderen is een meerderheid het erover eens – dat is veel fundamenteler – dat de dotaties van Laurent en Astrid persoonlijke gunsten met belastinggeld zijn. Dat is vandaag niet te verantwoorden. Om het met de woorden van Theo Francken te zeggen, uit een persbericht van 2013, van vóór hij regelmatig op de koffie ging op het paleis: ‘Dat met Laurent en Astrid de broer en de zus van de Koning een dotatie krijgen, dat gebeurt nergens anders. In andere monarchieën gaan die gewoon uit werken.’ Terecht, zijn partij beloofde daar iets aan te doen, maar die verandering is er niet gekomen. Integendeel, de koninklijke dotaties zijn er ondertussen alleen maar ‘royaler’ op geworden.
Wanderlust
De Van Saksen Coburgs mogen zoveel naar het buitenland gaan als ze willen, definitief voor mijn part, maar het is onaanvaardbaar dat zij vrolijk de wereld rondreizen op kosten van de belastingbetaler.
Koninklijke splijtzwam
Genereuze transfer
België is terminaal ziek. Dit land is even moe als de permanent op vakantie zijnde oude koning. Dit land heeft zuurstof nodig, ook al verglijdt het naar een onomkeerbare en kunstmatige coma. Om die reden vragen wij dat de deelstaten van het federale België het heft in eigen handen nemen om als spontaan en natuurlijk gegroeide entiteiten hun rol in Europa en de wereld te kunnen spelen. Het vraagt moed om deze stap te zetten, zeker in een periode waarin opgeklopte supportersgevoelens en sentimenten door het regime aangewakkerd en versterkt worden om de Belgische illusie overeind te houden. Vergis u niet, dat is een hype en hypes zijn zeer tijdelijk. Wie daarentegen nuchter en rustig, weloverwogen en zakelijk, vooruitziend durft denken, bewijst daar de burgers een grote dienst mee. En dat is precies onze politieke opdracht.
Het is tijd dat de Vlamingen en de Franstaligen hun eigen weg gaan, en wat ons betreft mag en moet dat zelfs in goede nabuurschap gebeuren. En als de Franstaligen dan zo gehecht zouden zijn aan een koningshuis, dan willen wij als Vlamingen dat alvast als genereuze en ‘royale’ transfer zeer graag naar hen overhevelen, kosten inbegrepen.